Artikel

Vooraf:
Nadat de uitnodiging zo snel mogelijk de deur uit moest vanwege de aankomende kerstvakantie, was het wachten op de aanmeldingen.
Dit duurde… duurde… duurde.. en duurde… Ik begon bijna te denken dat er niemand mee zou gaan. Maar uiteindelijk kwam de eerste envelop, MET strookjes EN geld door de brievenbus. Daarop volgden er al wat mailtjes en meer enveloppen.
Op maandagavond dacht ik nog, jammer had verwacht dat er meer mee zouden gaan. Na nog wat mailtjes naar coaches die nog niet hadden gereageerd en nog vele andere kinderen die het toch maar liever op het laatste moment inleveren (zucht… wanneer leren we het af?) kwam ik woensdagavond uiteindelijk op een totaal van 42 mensen die mee zouden gaan. (opvallend: de minste aanmeldingen uit de E2, C2, en BM2. Uit de E2 ging alleen Machteld mee, en uit de C2 en Bm2 niemand. Is er soms iets met die 2??)

Het vervoer liep uitstekend, daarvoor wil ik de ouders nog even hartelijk bedanken, ook de ouders die ik zelfs door teveel auto’s af kon bellen.
Op vrijdagavond helaas nog wat mensen die nog niet hadden betaald, (hadden kunnen betalen) waardoor er nog wel wat geregel voor mij in zat om te zorgen dat ik zaterdag al het geld zou hebben. Helaas zaterdagavond van nog ongeveer 12 mensen geen geld ontvangen. Ik geloof dat mijn mailbox deze maand overuren heeft gedraaid. Maar gelukkig hield ik de moed erin en had ik er nog steeds erg veel zin in om na een jaar weer eens op de schaatsen te gaan staan en hopelijk ook te kunnen blijven staan.
De rit in maar liefst 9 auto’s kan beginnen.

Tijdens:
De schaatsen werden gehuurd en het schaatsen kon beginnen. Ja dat is weer even wennen, schijnbaar was ik niet de enige die een jaar niet meer geschaatst had. De meeste kinderen begonnen gelijk fanatiek te schaatsen, maar een handje vol anderen begonnen even rustig aan. (waaronder ik)
Na wat wennen op het ijs kwam er steeds meer kunstjes bij kijken… Rondjes werden gedraaid (zelfs op 1 been) Paul vond allerlei nieuwe sporten uit (ijsbasketballen, ijshoppen en degene die ik nog gemist heb)
Kortom iedereen had plezier voor 10. Een grote uitdaging begon voor de meiden van de B1 en C1. Deze was voor Bert maar erg vervelend. Ze wilden Bert namelijk wel eens zien vallen. Dit is ze helaas niet helemaal gelukt. Volgend jaar beter!
Zelfs kinderen die nog nooit hadden geschaatst waagden zich er deze dag aan. Zoals bijvoorbeeld Mark en Bodine uit de E3, na een uur of anderhalf was Bodine er wel op uitgekeken waar Mark nog hard door “schaatste.”
Rond half 3 kwamen zaten de eerste beteuterde gezichtjes op de tribune.
Een aantal had de EHBO al opgezocht voor de blaren, anderen waren gewoon moe van het fanatieke bezig zijn.
Rond kwart voor 3 kon iedereen zijn/haar schoenen weer aan doen en de schaatsen weer inleveren.
De auto’s werden weer volgeladen en de terugweg kon beginnen.

Afsluiting:
Aankomend bij de kantine moest er nog even op de laatste auto gewacht worden, maar daarna was het lekker smullen van de tomatensoep en de broodjes met knakworstjes. Nog even gezellig met z’n allen nakletsen over de valpartijen en de gezellige dag.
Rond half 4 vertrokken de laatste, dus nog even opruimen en lekker op de bank bijkomen.
Ik vond het een erg geslaagde dag en ontzettend leuk dat er zoveel meegingen. Volgend jaar weer?

Namens sector sfeer,

Bianca Douwes