Kampverslag 2008
Na een fantastische Koninginnedag was het een dag later vroeg opstaan voor de kampatleten.
Niet alleen de organisatie moest vroeg op (6.00), ook sommige deelnemers waren al om 6.00 uit de veren. Vanaf 8.15 druppelden de eerste atleten binnen en was er koffie en thee. Langzaamaan druppelde de kantine vol en rond 9 uur kwam het sein VERTREKKEN. Rustig liep iedereen naar de bus. Na een laatste check of iedereen aanwezig was, vertrok de bus.
Onderweg was er een film. En vanwege het internationele karakter van dit olympische kamp, werd deze film in het engels zonder ondertiteling uitgezonden. Na een rit van ruim een uur werden we verwelkomd door horde oranje fans.
Onder de strakke leiding van Jan en Henk werd de bus uitgeladen. De kamerindeling werd conform het Nederlandse poldermodel in overleg met de atleten bepaald. Tijdens het inruimen van de kamers gaan er wilde geruchten over wat er allemaal mee is genomen. Uiteraard wordt drank ingenomen, maar verder zijn er naast mobieltjes ook geruchten dat er PlayStations en zelfs Senseo's zijn meegenomen.
De openingsceremonie vertelt het olympische verhaal van ver voor Christus met elektrische lampjes en een zeil. Uiteindelijk gaat de vlam in 2008 uit en blijkt er een ring kwijt te zijn uit de olympische vlag!!!! De zwarte ring. Ondanks goede ideeen van atleten (gebruik een lensdop als zwarte ring) blijft de vlag incompleet. Tot overmaat van ramp blijft deze blunder niet onopgemerkt. Zeus is boos, erg boos. Hij eist van de atleten dat de vlag uiterlijk zondag compleet maken. Zo niet.... Dan zullen de toekomstige Koveni kampen alleen maar regenachtig verlopen.
Na deze openingsceremonie wordt het tijd voor het eerste spel. De activiteitencommissie had te weinig tijd voor het bedenken van groepen ;) en dus hebben ze de tijd gestopt in het verstoppen van kaartjes in het bos. De kaartjes hebben een kleur en op de ene kant staat een naam en op de andere kant een stuk foto. Elke atleet moet zijn eigen kaart vinden aan de hand van de naam. De mensen met dezelfde kleur vormen een groep. De kaartjes vormen de foto van de groepsleider die wederom verstopt is in het bos. De kersverse groepjes moeten hun leider zoeken.
Nu de groepen bekend zijn is het tijd voor de lunch.
Na het nuttigen van de lunch brak een actieve en creatieve middag aan. Allereerst moesten de 6 groepen ontdekken voor welk land ze dit kamp zouden strijden. Hiervoor was een spellencircuit uitgezet. 2 groepen moesten in de 4 verschillende disciplines (Hockey, Volleybal, Korfbal en Twister) tegen elkaar strijden. De winnende groep kreeg aanwijzingen die moesten leiden tot het juiste land. Onder het genot van een lekker zonnetje ging het er fanatiek aan toe. 5 van de 6 groepen wisten hun land en verdiende daarmee 2 ringen.
De actieve keukenploeg has voldoende drinken verzorgd. Ondanks het dreigende weer begonnen de atleten enthousiast buiten met het maken van de teamkleding en een teamvlag. Enthousiast werd er met stiften en verf gekladderd. De donkere wolken kwamen dichter en dichterbij. Bij het horen van de eerste onweersklap was de beslissing erg simpel: Naar binnen!!!!!
vliegensvlug was alles binnen en konden de creatieve geesten vrijwel direct verder met hun werk. Sommige groepen probeerden ideeen te stelen, andere waren al bezig met de grote bonteavond act. Hoewel de vlaggen en shirts nog dampte van de natte verf, begon de vlaggenparade.
Duitsland, America, Frankrijk, Engeland, Italie en China presenteerden hun vlaggen, shirt en jel vol trots. De activiteitencommissie beoordeelde alle creaties. Hoe origineler, hoe meer ringen er verdiend werden.
De keukenploeg zat niet stil en had het avondmaal klaar. Pannekoeken met suiker en stroop. In de 2e ronde waren er ook kaaspannekoeken. Het enthousiasme was enorm en dus bakte de keukenploeg lekker door. In de 3e ronde kwamen de gesponsorde pannekoeken. Pannekoeken met spek en zelfs met banaan konden worden gesponsord. Wilco betaalde maar liefs 10 euro voor een pannekoek met zoetje banaan snoepjes.
Nadat ook de laatste atleten verzadigd waren met pannekoeken, was de eerste ronde van de verloting. Op het kamp moeten de atleten gekleurde paperclips verzamelen die ze in kunnen wisselen voor een lootje. In de verloting kan je dan vervolgens prijzen winnen. Als laatste was er nog een verassing voor iedereen. Voor iedereen was er een DVD van Jan Smit.
Vervolgens konden de landen zich meten in de dagelijkse recordshow. De meeste bizarre records kwamen voorbij (lingo letters, boeren, water drinken, kruiwagen lopen, etc.). Dat dit voor hilarische taferelen zorgde zal niemand verbazen. Met deze krachtmeting konden de broodnodige ringen verdiend worden.
Dat de activiteitencommissie soms afwijkt van het programma was al duidelijk en ook nu zorgde ze voor een grote verassing. Er was een dropping. Eerst voor de allerjongste atleten de een dropping onder de bezielende leiding van Ed en Natasja.
Nadat de blindoeken omgedaan waren en we in de auto zaten werd het toch wel spannend, hoe ver moesten we gaan lopen? Zouden we de weg wel terug vinden? Het eerste uur zijn we de hele verkeerde kant opgelopen, iedereen kreeg moeie benen en we begonnen ons af te vragen hoe lang het nog lopen zou zijn. Toen we een bordje zagen, zagen we dat het het nog 5,6 km was.. we waren 1 km verder van het kamp af gelopen ipv dichterbij. Iedereen was moe maar gelukkig hadden we Ed onze redder in nood, hij had een navigatiesysteem bij zich en zo konden we vanaf toen in een keer goed terug lopen naar het kamp. Na 2 uur en een kwartier ongeveer waren we dan ook terug en nadat we wat chips gegeten hadden en wat gedronken hadden zijn we maar snel naar bed gegaan en hebben we heerlijk geslapen de HELE nacht!
Voor de oudere atleten was er tijdens deze dropping een bosspel met als thema smokkelaars. 4 steden waren uitgezet in het bos (Sydney, London, Peking, Athene). De smokkelaars kregen kaartjes met de steden waar ze langs moesten. Omdat dit wat te eenvoudig zou zijn, waren er 6 politieagenten die de smokkelaars moesten pakken. Het spelletje begon rustig met mensen die door het diepste van het bos aan het sluipen waren. Maar naar mate het spel vorderen werden de hoofdroutes meer en meer gebruikt. De smokkelaars hadden geavanceerde technieken om naar de diverse steden te komen, maar de politieagenten hanteerden hun inzet en ervaring voor het pakken van deze smokkelaars.
Nadat iedereen moe gestreden was, werden voorbereidingen getroffen voor de dropping. Een van de pechvogels van vorig jaar Wilco mocht met een aantal deskundigen als eerste starten in de hoop dat hij nu wat eerder dan 6.00 thuis was. De tweede groep was van Marcel. De groep van Erwin mocht als 3e en Steven mocht als laatste. Dat Wilco het dit jaar beter deed was erg duidelijk. In 1 rechte lijn liepen ze binnen het uur terug naar het Utrechts Buiten Centrum. De groep van Erwin kwam als tweede binnen. Daarna werd het stil tot een uur of twee toen de twee laatste groepen vlak achter elkaar binnen kwamen. De verhalen van de laatste twee groepen waren zoals we die kennen van droppings. Verkeerd gelopen, moeie benen, zware nacht. De meeste taaiden dan ook snel af richting hun bed.
Sommige diehards bleven nog pokeren en de wacht te houden. Davey had een belangrijke klacht. Het zou te simpel zijn om bij de 'meiden' te komen. Helaas bleek dat nadat er nog een troep jongens opgetrommeld was toch lastiger om bij de meiden te komen. Wachter Paul 'had z'n moment' kennelijk en belemmerde deze woeste ideeen. Ondertussen was het bij de meiden ook wat onrustig. De radio kon om 2.30 gewoon nog aan. Ook hadden de dames nog van alles te bespreken. De kampleiding was hier niet al te blij mee en bracht weer rust in het kamphuis.
De volgende ochtend werd iedereen om 7.30 gewekt. Dit ging relatief rustig en dus kon iedereen rustig gaan douchen. De keukenploeg had inmiddels de ontbijttafels gedekt waarna er een rustig ontbijt volgde.
Na het ontbijt brak een actieve dag aan. s' ochtends was er een individueel programma met 16 onderdelen. Van rennen tot een kennisquiz, allerlei disciplines kwamen aan bod. Halverwege een broodnodige drinkpauze. Naarmate de tijd vorderde groeide ook het aantal kleine blessures. Na dit actieve ochtendprogramma, volgde er een verse lunch. Na de lunch volgde er wederom een actief programma voor de middag. Nu werd er in de landen groepjes gespeeld. Er waren diverse waterspelletjes en tot overmaat van ramp scheen de zon, zodat de activiteitencommissie de grootste moeite om de atleten gefocust te houden op hun prestatie. Her en der waren er waterschermutselingen. Uiteindelijk werd er ondermeer in waterrugby, zeepbaan, beachvolleybal en trouwtrekken (en diverse andere) gestreden om een goede prestatie.
Gelukkig was er door de keukenploeg voldoende koeling verzorgd. Drinken en ijs waren in grote getalen aanwezig. Het slotspel was een soort watertrefbal, maar hoewel het begon als een gestructureerde chaos eindigde het is een totale chaos waarbij er overal waterballonnen vlogen en iedereen wel minimaal 1x geraakt werd.
Nog maar net bekomen van deze chaos werd direct de volgende opdracht gegeven. Voor 17.45 moest iedereen gedouched en wel aan tafel zitten voor het avondeten.
Het avondeten bestond uit een broodje hamburger, een bord soep (of meer) met brood. De soep werd vergezeld van een aantal ballen. Als afsluiter was er een toetje. Voor de mensen met geduld was er een beloning. Zij mochten hun toetje omvormen tot een vla-flip.
Na het avondeten werd het kamplied geoefend, de bingoshow gespeeld. Uiteraard werd ook weer een editie van de recordshow gespeeld. Dit maal met acrobatiek en kennisspelletjes. De jongste atleten gingen vervolgens een speurtocht in het donker.
De oudere atleten speelden het moordspel. Hier bleek het enorme inlevingsvermogen van de Koveni atleten. De uitgebeelde zaken werden ondanks soms wel erg kromme uitbeeldingen correct geraden. Soms zelfs tot verbazing van de eigen teamleden die toch een heel ander iets in hun gedachte hadden.
Voor de grote begon nu de speurtocht in het bos. De route van de speurtocht was uitgezet met behulp van zilverpapier. Onderweg waren 10 opdrachten opgehangen die de groepjes moesten uitvoeren. Wat de groepjes echter niet wisten, was dat ze een persoonlijke stalker toegewezen hadden gekregen. Deze stalkers moesten de groepjes de stuipen op het lijf jagen. Iets wat prima lukte. Het geschreeuw was zelfs tot in het kamp te horen.
Bij terugkomst had de keukenploeg voor een lekkere versnapering en drinken gezorgd. Toen iedereen binnen was begon het grote kat en muisspel tussen de atleten en de leiding. De kampleiding had het zwaar, hun aantal bedroeg namelijk maar 2. Zo'n ruim 20 atleten probeerden de hele avond over te steken. De leiding liet dit allemaal toe. Helaas voor de atleten, was de keukenploeg erg actief, waardoor het gelukkig allemaal nog orderlijk verliep.
De hint werd begrepen door de kampleiding en zij namen de taak geleidelijk doch degelijk over.
Gedurende deze pogingen was er ook een groots moment voor
Paul de Jong Al 48 uur moest de kampleiding wachten op
zijn moment. En om 2.15 was het er dan. Met 2 vrouwen ging hij 'all-in' bij het pokeren. Waar dit eerder in het kamp in tranen eindigde, was dat nu wel anders. Onder daverend applaus won hij deze pot en was zijn moment verzilverd.
Langzaamaan leek het rustiger te worden en gingen meer en meer atleten hun bed opzoeken. De volgende ochtend bleek echter dat niet iedereen ging slapen en dat sommige atleten toch in hun doel geslaagd waren bij het overlopen.
De volgende ochtend was direct aanpoten. Om 8.10 werd iedereen gewekt met de mededeling dat er om 8.30 ontbeten moest worden. Een pittige opgave voor sommige, maar om 8.30 was iedereen toch aan de ontbijttafel verschenen. De keukenploeg had deze ochtend ook weer een 'special'. Een lekker gekookt ei bij het ontbijt.
En het is nu eenmaal kamp, dus had de activiteitencommissie ook weer vandaag een vol programma. De dag begon met een spel in het bos met 2 groepen waarbij de vlag van de tegenstander gevonden en teruggebracht moest worden. Elke groep had 2 verdedigerskoppels. Koppels? Ja koppels, 2 atleten werden aanelkaar geketend met de voeten. En dan door het bos. Grote hilariteit om het gestuntel door het bos. Later werd ook een spectulairdere versie gespeeld, waarbij iedere atleet zelf mocht lopen.
Dat de keukenploeg er zin in had werd erg duidelijk, want ook in de middag waren er wederom 'specials'. Broodjes knakwordt en soep naast het normale brood. Tja.... Dan hoor je ze niet natuurlijk!
's Middags werd het chaosspel gespeeld waarbij de landenteams nummers in het bos moesten zoeken. Met deze nummers kregen ze een opdracht die ze moesten uitvoeren. Die opdrachten waar allemaal olympisch getint. Zo moest er een levende pijl en boog gemaakt worden, een hockeyteam gespeeld worden wat aan het uitgaan was, nieuwe sport bedenken, etc. De jury had het er maar druk mee. Team 'Ed' waren verreweg het best.
Vervolgens was het tijd voor de 3e editie van de recordshow. Deze had als thema 'buiten'. De records waren hierop aangepast. Zo moeten er eieren worden gevangen, touwtje gesprongen en gehinkeld. Dat de teams aan elkaar gewaagd zijn bleek wel uit het grote aantal 'gelijkspellen' waarin de wedstrijden eindigde.
De atleten waren nu al ruim 3 dagen vol in touw en dat eist zijn tol. Tijd voor een beetje rust dus! De vrije tijd moest ook gebruikt worden om een stuk als land voor de bonte avond te oefenen, maar verder was de tijd vrij besteedbaar. Het weer was prachtig en dus waren veel atleten lekker buiten aan het spelen.
's avonds steeg de spanning gestaag voor de bonte avond. 20.45 was het zover. De bonte avond kon beginnen! Eerst was daar 'ali altijd prijs' met de grote prijzenslag. Veel prijzen weer met als klapper een sporttas! Machteld ging er met de hoofdprijs vandoor! Daarna begonnen de optredens van de teams.
Er waren quizen over voetbal en polo. Daarnaast acrobatief, een heuze diashow en een reportage. Verder trad ook de C2 op met een personality makeover van Paul (zijn moment?) en Ed. Verder waren er nog 2 alternatieven van het kamplied. Een door de kampleiding zelf en een door de junioren die ook de andere kant van het kamp vertelde. De activiteitencommissie had voor elke atleet een rijmpje die onderaan deze pagina te vinden zijn. De keukenploeg verzorgde hapjes en drankjes tijdens de optredens. Een speciaal moment was er voor Paul de Jong. Na 3 dagen zonder en diverse ontwenningsverschijnselen kreeg hij eindelijk zijn 'Mexicano'.
En na het laatste optreden werd de zaal ontruimd, ging de volumeknop omhoog en kon het dansen beginnen. De keukenploeg verzorgde de hele avond het drinken en de chips. Maar 3 dagen kamp eisen hun tol en dus werd het na 1.00 langzaam aan rustiger en rustiger. Het volume van de muziek ging ook lager en na 2.00 waren de meeste atleten in diepe slaap.
De algemene leiding had het schema voor de zondag gelukkig wat verruimd en dus was er een extra half uurtje slaap. Het ontbijt verliep extreem rustig. Soms kon je een speld horen vallen. En dan komt het onvermijdelijke... Het is de laatste dag en dus moet er opgeruimd worden. Sommige kamers zijn naar verluid gevaarlijk terrein en zo kan de kampleiding dit toch niet opleveren aan de verhuurder. En dus moet er worden opgeruimd, gepoetst en geboend.
Verslagen van atleten
Verslag van Demi, Drew, Machteld en Marieke
We komen aan en werden hartelijk ontvangen. Daarna werden we op de kamers verdeeld. Daarna was de opening: het thema is Olympische Spelen. Binnen hadden ze levende dia's van de Olympische Spelen.
We gingen naar het bos waar we plaatjes gingen zoeken met onze naam en een deel van een foto, dat is een foto van een begeleider. Dat kaartje had een kleur. Er waren 5 mensen met dezelfde kleur. Die 5 vormen 1 groepje. Met het groepje kreeg je nog een kaartje zodat de puzzel compleet was.
Aan de hand van de foto kon je te weten komen wie je groepsleider is. Toen ging je in het bos naar de leider van je groepje zoeken. De leider Dennis en Steven waren niet te vinden. Toen ook die er waren gingen we terug naar het kampgebouw en daar gingen we lunchen.
Na de lunch ging je met je groepje een spellen circuit doen zodat je het land die je met je groepje was kon ontdekken.
- Volleybal. Als je won moest je van een bepaalde sporters de sport raden.
- Tienen. Als je won moest je jenga spelen
- Twister. Als je won moest je boter kaas en eieren spelen
Verloor je bij 1 van de spellen moest je naar andere spellen.
Daarna werden de olympische ringen uitgedeeld. Na het uitdelen had je even vrije tijd. En daarna ging je een shirt versieren + een vlag met je groepje en een jel over je land. Toen werd het kamplied gezongen en pannenkoeken gegeten.
Groeten Thuis.
Macheld, Demi, Drew en Marieke
De atleten!
Wie sloeg die spijker in een keer in het hout
dat was onze Arnout
Wessel, blind voetbal is niks voor jou
Je neus ziet al lekker bont en blauw
Marieke onze super juf.
De hele dag door in de weer, wat heb jij een puf.
Mitchell houd niet van zijn eigen bed
En beleeft liever met de meiden wat pret.
Tanja is een stoere meid.
Maar door die harde muziek raak jij je gehoor nog eens kwijt.
Robin was al op de eerste avond de klos.
Hij ging namelijk toen al door zijn enkel in het bos.
Monique heeft een favourite plek.
Het rookbankje is jouw vaste stek.
Dennis was een top begeleider, maar is soms gelukkig even vrij.
Hij noemt zichzelf een leider met een lange ij.
Natasja vind jongens heel erg interessant.
Ja met Davey wil ze wel een goede band.
Robin is een fanatieke meid.
Geef haar een badje, wat kaarten en jenga en je bent haar uren kwijt.
Tessa loopt graag vrij.
Met twee vriendinnen vastgetend dat maakt haar niet blij.
Vragen beantwoorden is iets wat Elsemiek zo doet.
Bij de kennisquiz had zij alles goed.
Met Esthers richtingsgevoel zit het wel pluis.
Met de dropping was haar groep hierdoor zo weer thuis.
Davey is onze sportdag kampioen.
Ook geeft hij de leiding graag een zoen.
Cheyenne vind het leuk om haar coach te plagen.
Maar een tijdje haar mond houden, dat moet je haar niet vragen.
Aan Maurice hebben wij 's avonds een lastige klus.
Hij spant namelijk graag samen met zijn zus.
Anneke is liever lui dan moe.
Maar goed je bent een lachebek dus dat nemen we maar op de koop toe.
Esmee had dit kamp vaak pech.
Haar enkel zit haar nogal eens in de weg.
Gawein wordt zeer dorstig van al het bewegen.
Hij heeft bij het eten al menig glaasje water gekregen.
Chistiaan wordt van meiden in de maling nemen erg blij.
Ja en dan grijp je zomaar in een rauw ei.
Renee is een echte kwebbelkont en met haar is altijd wel wat te beleven.
Marco weet inmiddels heel veel van haar priveleven.
Arianne, rondlopen in het donker is iets wat ze niet graag doet
Een moelijk woord opnoemen is iets wat ze wel zomaar doet.
Maxime in je buurt en het is een gezellige boel.
Maar zodra zij voor de groep een rondje moeten lopen blijft ze op haar stoel.
Mark heeft een favourite sport hier.
Het verdienen van paperclips doet hij met plezier.
Danny drie woorden laten onthouden, dat kan hij wel.
Hij kent ze nog steeds namelijk, telefoon, gang en hotel.
Robert is heel erg fanatiek en is bij spellen dan ook zeer in zijn sas.
Ook was hij tijdens de dropping een van de weinige die niet bang was.
Machteld was lekker nat tijdens de sportdag.
En heeft bijna altijd op haar gezicht een lach.
Matthijs is heel fanatiek bij elk spel dat hij doet.
Wij bewondering voor jou en vinden jou super goed!
Drew was dit kamp regelmatig door iets vergezeld.
Het was een gekleurde zuurstok is mij verteld.
Demi heeft een ongekent talent ontdekt.
Haar immitatie van een gebakken koekje verdient respect.
Wij feliciteren vandaag:
Cookieverklaring
Kampboekje 2008
